اختلال اضطراب اجتماعی

بررسی اجمالی

احساس اضطراب در موقعیت‌های اجتماعی کاملاْ طبیعی است. رفتن به یک قرار یا ارائه یک سخنرانی در مقابل تعداد زیادی از افراد باعث ایجاد حس اضطراب و بی‌قراری در وجود بسیاری از افراد می‌شود. اما اگر در تعاملات روزمره خود دچار احساس اضطراب، ناامنی و خجالت هستید، به احتمال زیاد با اختلال اضطراب اجتماعی یا اجتماع‌هراسی روبه‌رو هستید.

در اختلال اضطراب اجتماعی، ترس و اضطراب منجر به اجتناب از رویدادهای اجتماعی می‌شود که زندگی فرد را مختل می‌کند. اضطراب شدید بر روابط، روال روزانه، کار، مدرسه یا سایر فعالیت‌های شما تأثیر می‌گذارد.

اختلال اضطراب اجتماعی یک اختلال مزمن است. با این حال، یادگیری مهارت‌های مقابله‌ای در روان درمانی به شما کمک می‌کند اعتماد به نفس داشته باشید و توانایی خود را برای تعامل با دیگران بهبود بخشید.

نشانه‌ها

احساس کمرویی یا ناراحتی در موقعیت‌های خاص لزوماً نشانه‌ای از اختلال اضطراب اجتماعی به‌ویژه در کودکان نیست. افراد بسته به ویژگی‌های شخصیتی و تجربیات زندگی خود، میزان متفاوتی از راحتی را در موقعیت‌های اجتماعی نشان می‌دهند. برخی از مردم به طور طبیعی محتاط‌تر و برخی دیگر ابرازگرتر هستند.

برخلاف اضطرابی که به طور معمول در روز تجربه می‌کنید، اختلال اضطراب اجتماعی شامل ترس، اضطراب شدید و اجتناب از رویدادهای اجتماعی است. این ترس به حدی شدید است که در روابط، روال روزمره زندگی، کار و مدرسه و سایر فعالیت‌های اجتماعی اختلال ایجاد می‌کند.

اختلال اضطراب اجتماعی معمولاً در اوایل تا اواسط نوجوانی شروع می‌شود، اگرچه گاهی اوقات می‌تواند در کودکان کوچکتر یا در بزرگسالان نیز به وجود آید.

علائم عاطفی و رفتاری اختلال اضطراب اجتماعی

علائم و نشانه‌های اختلال اضطراب اجتماعی می‌تواند شامل موارد زیر باشد:

ترس از موقعیت‌هایی که در آن ممکن است مورد قضاوت منفی قرار بگیرید

نگران شرمساری یا تحقیر خود باشید

ترس شدید از تعامل یا صحبت با غریبه‌ها

نگرانی از اینکه دیگران متوجه شوند که شما مضطرب به نظر می‌رسید

ترس از علائم فیزیکی که ممکن است باعث خجالت شما شود، مانند سرخ شدن، عرق کردن، لرزش یا داشتن صدای لرزان

اجتناب از انجام کارها یا صحبت با مردم به دلیل ترس از خجالت

دوری از موقعیت‌هایی که ممکن است در مرکز توجه قرار بگیرید

اضطراب در انتظار یک فعالیت یا رویداد اجتماعی

ترس یا اضطراب شدید در موقعیت‌های اجتماعی

تجزیه و تحلیل عملکرد خود و یافتن نقص در تعاملات خود پس از یک رویداد اجتماعی

انتظار بدترین پیامدهای ممکن از یک تجربه منفی در طول یک موقعیت اجتماعی

در کودکان، این اضطراب خود را به صورت گریه، کج‌خلقی، ماندن کنار والدین یا امتناع از صحبت در موقعیت‌های اجتماعی نشان می‌دهد.

علائم فیزیکی

علائم و نشانه‌های فیزیکی که می‌تواند با اختلال اضطراب اجتماعی همراه باشد شامل موارد زیر است:

خجالت زدگی

ضربان قلب سریع

لرزش

تعریق

ناراحتی معده یا حالت تهوع

مشکل در تنفس

سرگیجه یا سبکی سر

احساس خالی شدن ذهن

تنش عضلانی

اجتناب از موقعیت‌های اجتماعی رایج

اگر با اختلال اضطراب اجتماعی درگیر هستید، تحمل این تجارب معمول و روزمره برای شما دشوار است:

تعامل با افراد ناآشنا و غریبه

شرکت در مهمانی‌ها یا مجالس اجتماعی

رفتن به محل کار یا مدرسه

شروع مکالمات

برقراری تماس چشمی

دوستیابی

ورود به اتاقی که افراد قبلاً در آن نشسته‌اند

بازگرداندن اقلام به فروشگاه

غذا خوردن جلوی دیگران

استفاده از سرویس بهداشتی عمومی

علائم اضطراب اجتماعی می‌تواند در طول زمان تغییر کند. اگر با تغییرات، استرس یا درخواست‌های زیادی در زندگی خود مواجه باشید، ممکن است شعله‌ور شوند. اگرچه اجتناب از موقعیت‌هایی که باعث ایجاد اضطراب می‌شود ممکن است در کوتاه‌مدت احساس بهتری در شما ایجاد کند، اما اگر درمان نشوید، احتمالاً اضطراب شما در طولانی‌مدت ادامه خواهد داشت.

اختلال اضطراب اجتماعی

علل ایجاد

مانند دیگر مشکلات سلامت روان، اختلال اضطراب اجتماعی احتمالاً از تعامل پیچیده عوامل بیولوژیکی و محیطی ناشی می‌شود. علل احتمالی عبارتند از:

صفات ارثی

اختلالات اضطرابی معمولا در خانواده‌ها ایجاد می‌شود. با این حال، کاملاً مشخص نیست که چه مقدار از این ممکن است به دلیل ژنتیک باشد و چه مقدار به دلیل رفتار آموخته شده است.

ساختار مغز

ساختاری در مغز به نام آمیگدال در کنترل پاسخ ترس نقش دارد. افرادی که آمیگدال بیش فعال دارند واکنش ترس شدیدی دارند که باعث افزایش اضطراب در موقعیت‌های اجتماعی می‌شود.

محیط

اضطراب اجتماعی ممکن است یک رفتار آموخته شده باشد. برخی افراد پس از یک موقعیت اجتماعی ناخوشایند یا شرم‌آور دچار اضطراب قابل توجهی می‌شوند. همچنین بین اختلال اضطراب اجتماعی و والدینی که رفتار مضطربانه در موقعیت‌های اجتماعی نشان می‌دهند یا از فرزندان خود بیش از حد محافظت می‌کنند، ارتباط وجود دارد.

فاکتورهای خطر

عوامل متعددی می‌توانند خطر ابتلا به اختلال اضطراب اجتماعی را افزایش دهند، از جمله:

سابقه خانوادگی

اگر والدین یا خواهر و برادرهای بیولوژیکی شما این بیماری را داشته باشند، احتمال ابتلا به اختلال اضطراب اجتماعی بیشتر است.

تجربیات منفی

کودکانی که تمسخر، قلدری، طرد شدن یا تحقیر را تجربه کرده‌اند، بیشتر مستعد ابتلا به اختلال اضطراب اجتماعی هستند. علاوه بر این، سایر رویدادهای منفی در زندگی، مانند تعارضات خانوادگی، تروما یا سوء استفاده ممکن است با این اختلال همراه باشد.

خلق و خوی

کودکانی که در مواجهه با موقعیت‌ها یا افراد جدید خجالتی، ترسو، گوشه‌گیر یا منزوی هستند، در معرض خطر بیشتری قرار دارند.

مطالبات اجتماعی یا کاری جدید

علائم اضطراب اجتماعی معمولاً در سال‌های نوجوانی شروع می‌شود، اما ملاقات با افراد جدید، سخنرانی در جمع یا ارائه یک کار مهم ممکن است برای اولین بار علائم را ایجاد کند.

داشتن ظاهر یا وضعیتی که جلب توجه کند.

به عنوان مثال، تغییر شکل صورت، لکنت زبان یا لرزش ناشی از بیماری پارکینسون می‌تواند کمرویی را افزایش دهد و باعث ایجاد اختلال اضطراب اجتماعی در برخی افراد شود.

پیامدها

در صورت عدم درمان، اختلال اضطراب اجتماعی زندگی شما را تحت کنترل خود در می‌آورد. اضطراب در کار، مدرسه، روابط یا لذت از زندگی اختلال ایجاد می‌کند. پیامدهای این اختلال عبارتند از:

عزت نفس پایین

عدم قاطعیت

خودگویی منفی

حساسیت به انتقاد

مهارت‌های اجتماعی ضعیف

انزوا و روابط اجتماعی دشوار

پیشرفت تحصیلی و شغلی پایین

سوء مصرف مواد، مانند نوشیدن بیش از حد الکل

خودکشی یا اقدام به آن

سایر اختلالات اضطرابی و برخی دیگر از اختلالات سلامت روان، به ویژه اختلال افسردگی و مشکلات سوء مصرف مواد، اغلب با اختلال اضطراب اجتماعی رخ می‌دهند.

پیشگیری

اگر در برخی از موقعیت‌های اجتماعی احساس اضطراب می‌کنید، می‌توانید برای جلوگیری از تبدیل آن به یک اختلال، این راهکارها را انجام دهید.

از یک متخصص کمک بگیرید.

درمان در مراحل اولیه از تبدیل اضطراب به یک اختلال جدی جلوگیری می‌کند.

ژورنال نویسی

یادداشت کنید که چه موقعیت‌هایی باعث استرس شما می‌شود و راهکارهایی برای آن پیدا کنید.

تعیین اولویت‌های زندگی

با مدیریت دقیق زمان و انرژی خود، اضطراب را کاهش دهید و وقت خود را صرف کارهایی کنید که از آن لذت می‌برید.

حذف موارد ناسالم

مصرف الکل، مواد مخدر، نیکوتین و حتی کافئین باعث ایجاد استرس و اضطراب شدید می‌شود. اگر به هر یک از این مواد معتاد هستید، ترک آن و ایجاد یک سبک زندگی سالم می‌تواند استرس شما را کاهش دهد.

 

منبع

Social anxiety disorder

0 پاسخ

دیدگاه خود را ثبت کنید

میخواهید به بحث بپیوندید؟
مشارکت رایگان.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *